NSA: przeniesienie przez podatnika WNiP i aktywów do podmiotu powiązanego a następnie ponoszenie kosztów przez tego podatnika z tytułu opłat licencyjnych i dzierżawy nie stanowi niedozwolonej optymalizacji podatkowej

Tak wynika z wyroku NSA*

• Spór w sprawie dotyczy ustalenia czy opłaty licencyjne za znak towarowy oraz wydatki z tytułu dzierżawy zbiorników surowca, które pierwotnie zostały przeniesione do podmiotu powiązanego stanowiły KUP w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT.

• W ramach transakcji z podmiotem powiązanym podatnik przeniósł znak towarowych i zbiornik surowca do powiązanej spółki i następnie ponosił wydatki z tytułu opłat licencyjnych za te znaki oraz wydatki z tytułu dzierżawy zbiorników surowca.

• Organ w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji zwrócił m.in. uwagę na okoliczności dotyczące przeniesienia ("wyzbycia się") własności znaku towarowego oraz zbiorników surowca przez spółkę i wskazał, że skarżąca nie przedstawiła racjonalnych, uzasadnionych ekonomicznie i gospodarczo przesłanek zasadności ich przeniesienia. W konsekwencji organ uznał, że opłaty licencyjne oraz wydatki z tytułu dzierżawy zbiorników nie miały uzasadnienia ekonomicznego i gospodarczego, a cały szereg transakcji nakierowany był na cel podatkowy.

• Skarżąca w toku postępowania wskazywała na celowość podjętych działań, zaznaczając, że przeprowadzone transakcje miały głównie na celu stworzenie silnej Grupy Kapitałowej (GK), która miała przygotować się na otwarcie rynków oraz konkurencję podmiotów spoza Polski, wchodzących na polski rynek z istotnym wsparciem kapitałowym oraz dysponujących nowoczesnymi technologiami.

• Celem pobocznym było natomiast stworzenie podmiotu (spółki holdingowej), który będzie zarządzał podmiotami wchodzącymi w skład GK oraz kreował ich politykę operacyjną i finansową. Ponadto podmiot ten miał być właścicielem marek (znaków towarowych) oraz być odpowiedzialny w GK m.in. za: ochronę posiadanych znaków towarowych, kreację wartość posiadanych znaków towarowych. Celem spółki było również oddzielenie aktywów trwałych (materialnego i niematerialnego majątku) GK od ryzyka związanego z prowadzoną działalnością operacyjną.

WSA nie podzielił stanowiska Organu. Organ wniósł skargę kasacyjną natomiast NSA ją odrzucił

• NSA podziela pogląd, że opisane w zaskarżonej decyzji czynności prawne rzeczywiście składały się na mechanizm optymalizacyjny. Jednak nie wskazuje, że czynności te są niedozwolone. Zdaniem NSA żadne z dokonanych czynności nie były jednak czynnościami pozornymi, lecz były jak najbardziej realne.

• Organy podatkowe nie mają na gruncie prawa podatkowego podstaw do kwestionowania umów skutecznie zawartych, nawet jeśli ich celem jest zmniejszenie ciężaru podatkowego. Dążenie do płacenia jak najniższych podatków nie jest prawnie zakazane.

• Mając na uwadze powiązany charakter skarżącej i spółek właścicieli praw do znaków towarowych, podmioty te musiały zgodnie z wymogami prawa uwzględnić oszacowane ceny rynkowe do opłat licencyjnych (ceny transferowe).

• Wydatki zostały zatem poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów i należy je uznać za celowe, zasadne, racjonalne i niezbędne.

* II FSK 640/21 z 8 lutego 2024 roku

Odwiedź nas